Het ontdekken van de kerk van Saint-Remacle is een beetje als een stap terug in de tijd naar de Middeleeuwen en haar spiritualiteit. Het zou een duizendjarig gebouw zijn, ook al dateert het huidige schip, gebouwd op voormalige heiligdommen, eigenlijk uit de 12e eeuw.
De bezoeker wordt van buitenaf getroffen door de proporties van de kerk, die kenmerkend zijn voor de vroeg-romaanse periode, met zijn massieve klokkentoren, kleine ramen en metselwerk, onderbroken door fijne pilasters. Net onder het dak, zorgt een rand van kleine bogen die aan elkaar grenzen, voor een harmonieus spel van schaduwen, in de Lombardische stijl.
Net als in het verleden waren de binnenmuren wit gecoat, zodat de zonnestralen hun licht weerkaatsten. Geschilderde motieven moesten het oppervlak versieren, zoals die welke nog zichtbaar zijn op hoogte (meer recent). Het vlakke houten plafond en de zuilen dateren uit de 16de eeuw, evenals de Christus aan het kruis en de doopvont.
Het koor van de kerk, een beetje gedrongen in zijn eenvoud, werd pas in de 18de eeuw doorboord met grote traveeën. De met oker beklede nissen met onregelmatige contouren geven het een bijzondere sfeer.
Het gebouw heeft eindelijk een prachtige akoestiek. Er worden regelmatig concerten gegeven.
