Abbaye de la Paix-Dieu
©Abbaye de la Paix-Dieu

Regio van opmerkelijke abdijen

Laat je meevoeren door de sereniteit van de abdij van ‘La Paix-Dieu’, de elegantie van de abdij van Flône, de rust van de abdij van ‘Val Notre Dame’ en de authenticiteit van de abdij van Solières. Gelegen in een prachtige natuurlijke omgeving vertellen deze abdijen elk hun rijke en boeiende geschiedenis. Verken deze erfgoedschatten en laat je onderdompelen in de tijdloze magie van het religieus erfgoed van Terres-de-Meuse.

Abdij van 'la Paix-Dieu'

De oprichting van de abdij van ‘La Paix-Dieu’ is te wijden aan een spirituele vrouwenbeweging die het bisdom Luik doorkruiste aan het begin van de 13de eeuw. Rond 1238 richtten enkele cisterciënzerzusters van Val-Benoît in Luik een nieuw klooster op in het dorp Oleye (Borgworm). In 1244 verhuisde de abdij naar een vallei, aan de samenvloeiing van verschillende stromen. De huidige gebouwen, in Maaslandse stijl, dateren uit de 17de en 18de eeuw en vervangen oudere structuren die werden geteisterd door branden, plunderingen, oorlogen en ingrijpende verbouwingen.

‘La Paix-Dieu’ kenmerkt zich door haar architecturale eenheid dankzij het gebruik van traditionele materialen zoals baksteen, kalksteen uit de Maasvallei en leisteen. Na de verkoop als nationaal goed in 1797 en de verspreiding van de zusters, raakten de gebouwen echter ernstig in verval. Het klooster en de binnenplaats werden afgebroken om bouwmateriaal te recupereren, de kerk werd verbouwd tot een schuur, het abdisverblijf tot distilleerderij en vervolgens tot stal, en het gastenkwartier werd verlaten. De molen en de brouwerij bleven nog enige tijd actief ; de brouwerij werd gesloopt in 1878 en de molen stopte in de jaren 1950.

In 1992-1993 nam het Waalse Gewest echter maatregelen om de site te beschermen. Sinds 1997 worden de gebouwen geleidelijk gerestaureerd en opgeknapt om er het “Centrum voor Erfgoedambachten” in onder te brengen, dat wordt beheerd door het Waals agentschap voor Erfgoed. Het domein herbergt ook het secretariaat van de Open Monumentendagen.

Wist je dat ?

De naam “La Paix-Dieu” zou verwijzen naar een legendarische verzoening tussen Arnould de Corswarem en zijn broer, die op het punt stonden een duel uit te vechten. Arnould zou ongewapend vrede hebben gesmeekt in naam van God. Zijn broer spaarde hem, en Arnould wijdde zijn leven aan God als franciscaan. Hij schonk zijn erfenis voor de oprichting van een klooster van cisterciënzerzusters.


De abdij van Flône

De voormalige abdij van Flône was een augustijnenklooster gelegen in Amay, aan de oevers van de Maas, omgeven door rotsen en groen. Opgericht in het begin van de 11de eeuw, kende de abdij een snelle bloei dankzij schenkingen van plaatselijke graven. De kanunniken ontwikkelden er indrukwekkende industriële en agrarische activiteiten.

Helaas werd het klooster in 1568 beschadigd door de calvinistische troepen van de prins van Oranje tijdens de godsdienstoorlogen. Tijdens de Renaissance, in de 17de en 18de eeuw, werden er echter nieuwe gebouwen opgetrokken, die een complex rond twee binnenplaatsen vormden, met in het midden de Sint-Mathiaskerk. Tijdens deze periode verwierf de abdij ook een groot landgoed en de bijbehorende rechten.

Na de Franse Revolutie werden de goederen in 1796 geconfisqueerd en openbaar verkocht. Daarna werd het domein een privé-kasteel. In 1921 kochten de Dames van de Christelijke Opvoeding het complex en richtten er hun hoofdgebouw op, het latere Instituut voor Christelijk Onderwijs. Door de jaren heen werd het instituut gemengd en verwelkomde het eveneens externe (dag)leerlingen. Nieuwe gebouwen en een overdekte loopbrug over de Romeinse weg verbonden het “Château Goffart” (1905) met het domein. Een sporthal maakte vervolgens het complex compleet.

De abdij van Flône is privé-eigendom. Bezoekers worden vriendelijk verzocht respectvol en discreet te blijven. Het interieur is enkel toegankelijk met toestemming.

Sint-Mathiaskerk

  • een doopvont in blauwe hardsteen uit de 12de eeuw,
  • opmerkelijk meubilair, waaronder koorstoelen,
  • schilderijen van Fisen,
  • vier grafstenen uit de 16de en 18de eeuw,
  • orgels en orgelkasten, erkend als uitzonderlijk erfgoed. Deze werden rond 1710 gebouwd door de Mechelse orgelmaker Karel Dillens.

Vrije toegang van maandag t.e.m. zondag, van 8.00 tot 17.30 uur – tenzij anders aangegeven, neem vooraf contact op met Zuster Eva op 0486/605 450.


De abdij van 'Val Notre-Dame'

De abdij van Val Notre-Dame in Antheit werd rond 1200 gesticht door cisterciënzerzusters. Voor de stichting was de plek in de 7de eeuw een bloeiende ziekenboeg en in 1180 vestigde zich er een religieuze gemeenschap. In 1218 werd er een kerk gebouwd en in de 13de eeuw kende het klooster een sterke ontwikkeling.

Latere tijden brachten echter verval, oorlogen en de Franse Revolutie. De gebouwen werden verkocht en omgevormd tot internaat, waar vandaag studenten algemene of technische humaniora kunnen volgen.

De overblijfselen van de voormalige abdij omvatten een monumentale poort met torentjes, een groot hoofdgebouw, een schuur, een duiventil en tuinen. Het gastenverblijf, het abtsverblijf, de duiventil en de abdijhoeve behoren tot het beschermde erfgoed van de site.

De poort draagt het monogram N.W. (Nicole de Waha, 1624-1648) en het jaartal 1629.


De abdij van Solières

De oorsprong van het « abdijkasteel » van Solières gaat terug tot 1214, toen het dienst deed als zetel van een gemengde kloostergemeenschap van Augustijnen (1230-1261) en cisterciënzers (1230 tot het einde van het ‘Ancien Régime’). Na verloop van tijd werd de oostelijke vleugel van het klooster vervangen door het huidige kasteel, dat in de tweede helft van de 17de eeuw verbouwd werd tot kloostergebouw.

Na de opheffing van het klooster in 1793 werd het gebouw opnieuw een kasteel. In 1807 kwam het in handen van Charles Desoer, ontvanger-generaal van het departement Ourthe en tevens eigenaar van het kasteel van Kinkempois, bij Luik.

Vandaag de dag staat het abdijpaleis bekend als het “Kasteel van de abdij van Solières”. Sinds 1984 staan alle gebouwen en het omliggende gebied op de Werelderfgoedlijst van Wallonië.

Dit vind je misschien ook leuk